Podczas kolejnych tygodni rozwoju prenatalnego, płód rośnie wolniej, ale znacząco zwiększa się masa jego ciała. Między 26. i 29. tygodniem następuje otwarcie powiek, a tydzień później rozwija się także odruch źreniczny. Płód reaguje na światło przenikające przez ścianę brzucha matki, zwiększeniem aktywności ruchowej. To także okres, w którym wątroba i śledziona przestają wytwarzać erytrocyty, a głównym miejscem erytropoezy staje się szpik kostny.

W tym czasie pęcherzyki płucne oraz związane z nimi włosowate naczynia krwionośne, są już na tyle dobrze rozwinięte, że staje się możliwa wymiana gazowa między krwią a powietrzem pęcherzykowym. Na razie jednak pęcherzyki płuc są wypełnione płynem. Dopiero po porodzie, gdy dziecko będzie oddychać korzystając z powietrza atmosferycznego, płyn ten zostanie wchłonięty do krwi.Stopień rozwoju ośrodkowego układu nerwowego, zwłaszcza mózgu, pozwala na kontrolowanie ruchów oddechowych oraz regulację temperatury ciała płodu. Ruchy oddechowe stanowią rodzaj treningu mięśni, które w życiu pozapłodowym będą odpowiadać za wentylację płuc. W okresie od 30. do 34. tygodnia, u większości płodów płci męskiej kończy się proces zstępowania jąder do moszny. Powstaje warstwa podskórnej tkanki tłuszczowej, dzięki której skóra staje się różowa i gładka, a kształty ciała zaokrąglone i pełne. Warstwa ta jest zbudowana z komórek tkanki tłuszczowej żółtej, która po porodzie będzie m.in. chronić organizm dziecka przed utratą ciepła. Długość ciemieniowo-siedzeniowa (CRL) w 34. tygodniu wynosi około 320 mm, a masa ciała – 2500 g.