To czas dojrzewania narządów ostatecznych, ukształtowanych w procesie organogenezy. Jest to również etap, w którym obserwuje się wyjątkowo szybki wzrost płodu. Największe tempo wzrostu ma miejsce między 13. a 16. tygodniem rozwoju. Szczególnie szybko rośnie tułów, wydłużają się także kończyny dolne. Zmieniają się szczegóły budowy twarzy, m.in. rozmieszczenie oczu, które przesuwają się na jej przednią część oraz małżowin usznych, które przesuwają się ku górze. Do indywidualnych cech, kształtujących się w tym okresie, należą również linie papilarne palców.

Między 17. a 20. tygodniem płód wykonuje ruchy, które mogą być wyraźnie odczuwane przez matkę. Pojawiają się brwi, rzęsy, a także włosy głowy. Na całym ciele występują krótkie i delikatne włosy, nazywane meszkiem płodowym lub lanugo. Skórę płodu pokrywa maź płodowa, która chroni ją przed uszkodzeniem przez płyn owodniowy. Pojawia się brunatna tkanka tłuszczowa, która ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania właściwej temperatury ciała.W okresie od 21. do 25. tygodnia znacznie rośnie masa, a proporcje ciała są zbliżone do typowych dla noworodka. Rośnie aktywność ruchowa płodu. Oprócz zmysłów dotyku i smaku, zaczyna sprawnie funkcjonować zmysł słuchu. Skóra jest czerwonawa, cienka i częściowo przejrzysta, a z powodu braku podskórnej tkanki tłuszczowej – pomarszczona. Na palcach rąk i stóp widoczne są paznokcie. Nabłonek pęcherzyków płucnych zaczyna wytwarzać surfaktant. W 25. tygodniu, długość ciemieniowo-siedzeniowa (CRL) wynosi około 250 mm, a masa ciała – 1000 g.