Proces zapłodnienia rozpoczyna się od nawiązania kontaktu plemnika z gametą żeńską, a kończy się połączeniem tych komórek i powstaniem zygoty. Zygota zawiera materiał genetyczny, pochodzący od obojga rodziców i jest pierwszą komórką nowego organizmu. Przemieszczając się w kierunku macicy, przechodzi serię podziałów mitotycznych, czyli bruzdkowanie.

Komórki potomne, które powstają w czasie bruzdkowania, to blastomery. Około 3.–4. dnia rozwoju jest ich kilkanaście i tworzą one strukturę, którą nazywamy morulą. Podziałom komórek moruli towarzyszą przemiany, prowadzące do powstania blastocysty.

W budowie blastocysty wyróżnia się węzeł zarodkowy, z którego rozwinie się właściwe ciało zarodka oraz trofoblast, czyli pojedynczą warstwę spłaszczonych komórek, które umożliwiają implantację, a z czasem będą uczestniczyć w powstawaniu kosmówki. Implantacja rozpoczyna się około 7. dnia od zapłodnienia i polega na zagnieżdżaniu się blastocysty w błonie śluzowej macicy (łac. implantatio – zagnieżdżanie).