Życie osobnicze człowieka, czyli jego ontogeneza (łac. ontos – byt, genesis – pochodzenie), rozpoczyna się od zapłodnienia, z chwilą powstania pierwszej komórki nowego osobnika i trwa aż do śmierci. Pierwszym etapem ontogenezy jest rozwój prenatalny (łac. prae – przed, natalis – urodzeniowy), który obejmuje procesy wzrostu i rozwoju organizmu zachodzące w czasie, gdy przebywa on jeszcze w macicy matki. Jeżeli za początek rozwoju prenatalnego uznać zapłodnienie, to etap ten trwa 266 dni lub 38 tygodni i dzieli się na trzy okresy:
• okres przedzarodkowy – od zapłodnienia do końca 3. tygodnia rozwoju,
• okres zarodkowy – od początku 4. tygodnia do końca 8. tygodnia rozwoju,
• okres płodowy – od początku 9. tygodnia do końca 38. tygodnia rozwoju.
Zapłodnienie jest skomplikowanym, wieloetapowym procesem, który ma miejsce w rozszerzonej części jajowodu, nazywanej bańką jajowodu i trwa około 24 godzin. Z milionów plemników znajdujących się w porcji nasienia, do miejsca zapłodnienia dociera około 200, z czego tylko jeden wnika do wnętrza gamety żeńskiej.
Proces zapłodnienia rozpoczyna się od nawiązania kontaktu plemnika z gametą żeńską, a kończy się połączeniem tych komórek i powstaniem zygoty. Zygota zawiera materiał genetyczny, pochodzący od obojga rodziców i jest pierwszą komórką nowego organizmu.
Opracowano na podstawie:
• Embriologia, Hieronim Bartel, Wydanie VI, Warszawa 2020, PZWL Wydawnictwo Lekarskie.
• Langman, Embriologia, T.W.Sadler, Wydanie XIII, Wrocław 2015, Edra Urban & Partner.