Życie osobnicze człowieka, czyli jego ontogeneza (łac. ontos – byt, genesis – pochodzenie), rozpoczyna się od zapłodnienia, z chwilą powstania pierwszej komórki nowego osobnika i trwa aż do śmierci. Pierwszym etapem ontogenezy jest rozwój prenatalny
(łac. prae – przed, natalis – urodzeniowy), który obejmuje procesy wzrostu i rozwoju organizmu zachodzące w czasie, gdy przebywa on jeszcze w macicy matki. Jeżeli za początek rozwoju prenatalnego uznać zapłodnienie, to etap ten trwa 266 dni lub 38 tygodni
i dzieli się na trzy okresy:
• okres przedzarodkowy –
od zapłodnienia do końca
3. tygodnia rozwoju,
• okres zarodkowy –
od początku 4. tygodnia
do końca 8. tygodnia rozwoju,
• okres płodowy –
od początku 9. tygodnia
do końca 38. tygodnia rozwoju.
Zapłodnienie jest skomplikowanym, wieloetapowym procesem, który ma miejsce w rozszerzonej części jajowodu, nazywanej bańką jajowodu i trwa około 24 godzin. Z milionów plemników znajdujących się w porcji nasienia, do miejsca zapłodnienia dociera około 200, z czego tylko jeden wnika do wnętrza gamety żeńskiej.
Proces zapłodnienia rozpoczyna się od nawiązania kontaktu plemnika z gametą żeńską, a kończy się połączeniem tych komórek i powstaniem zygoty. Zygota zawiera materiał genetyczny, pochodzący od obojga rodziców i jest pierwszą komórką nowego organizmu.
Opracowano na podstawie:
• Embriologia, Hieronim Bartel, Wydanie VI, Warszawa 2020, PZWL Wydawnictwo Lekarskie.
• Langman, Embriologia, T.W.Sadler, Wydanie XIII, Wrocław 2015, Edra Urban & Partner.